. . .
Sinoć na Carnet Imaginaire-u nailazim na ovu sliciču ispod, pre-pre-preslatku interpretaciju “Le déjeuner sur l'herbe” (čuvenog Doručka na travi) Édouard Manet-a. Pa malo posle toga i na verziju Botticelli-evu Birth of Venus. Ja sam luda za ovako neformalnim interpretacijama monumentalnih dela, i ma koliko blesavo da deluju, uvek su zapravo ultimativni omaž.
Pored toga, beskrajno mi se dopao i stil Inme Lorente. Sve njene ilustracije su nekakva elaboranija varijanta dečijih crteža, and God knows I’m a sucker for those too… Na njenom tumblr-u, u about odeljku, između ostalog stoji i ovo:
She likes to draw “bad”. She likes stupid, ridiculous and tacky art. She also likes archaic art and abstract expressionism. She does not like the rules. Had a good time breaking perspective and proportions. Enjoys free drawing. Her basic tool is intuition.
Uglavnom, you gotta love her, ako ne zbog ovog teksta gore, onda zbog crteža koji slede. Kao i uvek, imala sam ogroman problem pri odabiru sličica zato što joj je kompletan flickr sjajan, pa ću morati da insistiram da je obiđete sami (her tumblr & her flickr). Klik, klik. Seriously, you should…
. . .
No comments:
Post a Comment